Powrót do

Światowid w pałacu Schöna

dodany: 15.10.2006 | autor: Tymoteusz Cudny

To była środa. Ciepłe, październikowe południe. Kilka minut po 13.00 pod pałacem Schöna pojawili się studenci z KNS Światowid. Wyprawie przewodzili doktor Dariusz Tkaczewski oraz Mario Berecić i Łukasz Godecki. Po co ludzie z Koła pojawili się w sosnowieckim muzeum? Najbardziej przyciągała wystawa rzeźb słowackich z Bardejowa. Ale był też bardziej pragmatyczny powód. W związku z organizowaną wspólnie z muzeum konferencją naukową, chcieliśmy poznać pracowników, a także zobaczyć sam pałac. W terminologii wojskowej chyba nazwano by to zwiadem.

Zaczęło się jednak od małego problemu. Studenci nie potrafili się porządnie policzyć i zebrać odpowiedniej sumy pieniędzy na bilety. Przynajmniej 20 minut straciliśmy przy wejściu. Na szczęście potem było już lepiej.

Miła i nie zrażona masą slawistów pani przewodnik zabrała nas najpierw na wystawę malarską Koń w malarstwie polskim od połowy XIX do początku XX wieku. Obrazy pochodzą głównie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie i w takim kształcie być może nie zobaczy się jej już nigdy. Większość z nich utrzymana jest w konwencji realistycznej. Zobaczyć mogliśmy płótna tak znanych malarzy jak Matejko, Maksymilian Gierymski, Józef Chełmoński, czy Wojciech, Juliusz i Jerzy Kossakowie. Nazwiska kilku z nich znalazły się w ramach wystawy tylko dzięki pojedynczemu obrazowi lub szkicowi przedstawiającemu konia.

Druga obejrzana wystawa mieściła się dokładnie w kręgu naszych zainteresowań. Nosiła tytuł Od gotyku do neogotyku. Rzeźba ze zbiorów Muzeum w Bardejowie. Warto ją było zobaczyć tym bardziej, że była czynna tylko do 15 października. Rzeźby, mimo że wiecznie podgryzane przez korniki, trzymały się dalej bardzo dobrze jak na swój wiek (ponad 500 lat). Eksponaty były dawniej w większości częściami ołtarzy. Najciekawsze były chyba Madonny mające twarze wiejskich, rumianych dziewcząt oraz inny od powszechnie znanego wizerunek św. Jana Nepomucena. Być może cześć KNS wybierze się kiedyś do samego Bajderowa, aby obejrzeć ekspozycję stałą. Rzeźby wypożyczone do Sosnowca stanowiły tylko mały kawałek zbiorów słowackich.

Na koniec zostaliśmy poprowadzeni do dwóch sal, w których mogliśmy obejrzeć zdjęcia Tatr sprzed stu lat. W gablotach wystawione były także przedmioty związane z Polskim Towarzystwem Tatrzańskim. 75 lat Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Zagłębiu Dąbrowskim oraz Tatry na starych fotogramach, tak nazywały się te dwie wystawy. Rzecz również zahaczająca o zainteresowania Koła, bo wiele górskich krajobrazów zostało sfotografowanych przez Słowaków. Właściwie większa część zdjęć przedstawiała Tatry, należące do naszych południowych sąsiadów.

Ogólnie rzecz biorąc wyszliśmy z pałacu Schöna na trochę obolałych nogach, ale zadowoleni. Pani przewodnik potrafiła na pewno zainteresować nas tematem poszczególnych wystaw. Poza tym poznaliśmy mniej-więcej topografię budynku, w którym niedługo odbędzie się nasza konferencja. Warto było w każdym razie wybrać się do Muzeum w Sosnowcu.