Powrót do

Kosmita w Pradze (czyli wystawa w Galerii Pod Trójką)

dodany: 22.03.2004 | autor: Karolina Mierzwa

Całkiem niedawno na kulturalnej mapie Sosnowca pojawił się nietypowy nieco twór – Galeria Pod Trójką (która mieści się w naszym Instytucie Filologii Słowiańskiej w sali nr 3). Czyżby była to smutna próba reanimacji twarzy miasta, w którym nawet ostatnią ostoję kultury na poziomie, a mimo to z ludzkim obliczem (Pałac Ślubów) zamienia się w restaurację?! Jakiekolwiek były motywy jej powstania teraz Żaku masz Galerię pod nosem, więc może warto się zainteresować co też ciekawego można w niej zobaczyć...

I nie ukrywajmy, jest na co popatrzeć. Swoje prace, o wspólnym tytule Praga kolorowa i monochromatyczna, prezentuje tu nasz naczelny paparazzi – Remigiusz Zarzycki (V rok bohemistyki). Z przykrością muszę przyznać, ze nie bardzo wiem jaką wartość stricte techniczną mają owe zdjęcia (niestety nie każdy jest idealny, moja ignorancja objawia się w tej dziedzinie z całą wyrazistością, zatem nie będę nawet udawać), natomiast odważę się na kilka słów oceny wartości estetycznej wyżej wymienionych.

Praga, zwana również matką miast, jest chyba powszechnie znana. Większość z tych, którzy będą czytać ten artykuł z pewnością zostawiła już ślad swojej podeszwy przynajmniej na moście Karola czy Placu Wacława (nie mówiąc już o hospodach i temu podobnych przybytkach), większość z tej grupy zrobiła też zapewne przynajmniej kilka zdjęć dla upamiętnienia tych ciekawostek. Także ci, dla których stolica państwa czeskiego dalej leży poza miejscami ich wypraw, mają jakie takie pojęcie jak wygląda. Któż nie miał przynajmniej raz w ręku przewodnika po turystycznych (bądź piwnych) szlakach Europy. Żaden z ich autorów nie ośmielił się jeszcze (święcie w to wierzę) na pominięcie tegoż miasta. No i oczywiście nie zdarzyło się jeszcze, by opisom nie towarzyszyło przynajmniej kilka fotografii.

Jednakowoż na początku wydaje nam się, że nikt nam nie wmówi, iż zdjęcia Remigiusza pokazują to samo miasto co nasze własne bądź ilustracje książkowe. Niemniej jednak tak właśnie jest. Pan Zarzycki posiadł niecodzienną zdolność patrzenia na otaczający go świat. Zmierzył się z tematem trudnym i, wydawałoby się, zbyt już oklepanym. I zrobił to z dużą klasą. Pokazał Pragę w sposób, w jaki mógłby ją widzieć chyba tylko ktoś, kto, mówiąc nieładnie, urwał się z choinki, czy też może spadł z księżyca. No właśnie, taki kosmita... Chociaż, gdyby tak było, nie bylibyśmy, zgodnie ze słowami Vesny – jednej z bohaterek czeskiego filmu Samotni – na ostatnim miejscu wśród wszystkich 42 cywilizacji w całym wszechświecie. Po prostu taki cud jak Praga (szczególnie widziany właśnie oczami kosmity, który zapewne zabłądził albo... utrwalony w ten sposób w Remikowym obiektywie) musiałby przesunąć nas co najmniej kilka oczek do góry...

Wróćmy jednak na ziemię, konkretnie do sali nr 3. Praga to czy nie-Praga? Spróbujcie ocenić sami. Chwila namysłu... I jak, podoba się wam w tak niecodziennym ujęciu? Mnie bardzo!

PS. Nie wiem jak do mojego pomysłu odniósłby się autor opisywanych wyżej zdjęć, ale gdyby decyzje w tej materii należały do mnie, to z pewnością udostępniłabym tę kosmiczną Pragę szerszemu gronu widzów...