Powrót do

-> strona g³ówna

W drodze na Hvìzdê

dodany: 08.11.2004 | autor: Wojciech Miœko


Artyku³ przedrukowany z gazety Na Szlaku z 2000 roku. Przedruk za zgod¹ Autora i Redakcji.


Niejedna góra w Czechach nazywa siê Hvìzda. Ale tylko na jednej z nich stoi wspania³a wie¿a Štìpánka. W tym opisie zapraszam na kilkugodzinn¹ ³atw¹ i atrakcyjn¹ wycieczkê w okolice Koøenova. Ze Szklarskiej Porêby do Koøenova jest tylko oko³o 30 km. Mo¿na zatem zaplanowaæ opisan¹ trasê jako jednodniow¹ wycieczkê np. ze Szklarskiej Porêbie. Wieœ Koøenov jest formalnie bardzo m³oda powsta³a bowiem dopiero w 1960 roku z po³¹czenia osad Jizerka, Polubný, Pøíchovice i Rejdice. Jest jednoczeœnie jedn¹ z najwiêkszych wsi w Republice Czeskiej.

Wyprawê rozpoczynamy przy stacji kolejowej Koøenov; do celu wyprawy, czyli na Hvìzdê, i do wie¿y Štìpánka, doprowadzi nas niebieski szlak. Obok budynku stacji kolejowej, mo¿na zostawiæ samochód. Przy przystanku znajduje siê wêze³ szlaków turystycznych. Ruszamy w dó³. Idziemy krótko asfaltow¹ drog¹, po czym skrêcamy w prawo. Po krótkim wygodnym podejœciu dochodzimy do du¿ego pensjonatu Lesní chata. Dalej ostry skrêt w prawo. Przy nastêpnym pensjonacie, Zvonice, trafiamy na szereg ma³ych ska³ek, z których dostrzec mo¿na ju¿ cel naszej wyprawy – wie¿ê Štìpánka. Szlak prowadzi nas w dó³. Po lewej stronie widaæ przez d³u¿szy czas kopu³ê szczytu Èertovej hory z wielk¹ skoczni¹ narciarsk¹ w Harrachovie. Schodzimy do skrzy¿owania dróg. Tu mo¿emy kupiæ coœ do zjedzenia. Jest te¿ punkt informacji turystycznej oraz kiosk z pras¹. Po krótkim asfaltowym odcinku zbaczamy w prawo. Ca³y czas idziemy niebieskim szlakiem. Opuszczamy Pøíchovice i wchodzimy w las, rozpoczynamy podejœcie.

Podobnie jak w wielu innych przygranicznych rejonach Czech, tak¿e i tu spotkamy pozosta³oœci umocnieñ z lat 1936-1938. System schronów, stanowisk artyleryjskich i innych obiektów militarnych powsta³ jako reakcja na wzrastaj¹ce w latach trzydziestych zagro¿enie ziem czeskich ze strony hitlerowskich Niemiec. Umocnienia by³y wzorowane na budowlach francuskich. Czas i polityczne uk³ady wykaza³y zupe³n¹ nieprzydatnoœæ takiego sposobu obrony granic. Nie mo¿na jednak zapomnieæ o tym, ¿e poprzez Uk³ad Monachijski pozbawiono Czechos³owacjê wszelkiej nadziei na pomoc militarn¹, a skazani przez polityków œwiatowych tylko na siebie, Czesi i S³owacy nie podjêli walki zbrojnej z wkraczaj¹cymi w paŸdzierniku 1938 roku wojskami niemieckimi. Gwoli œcis³oœci trzeba dodaæ, ¿e w rozbiorze Czechos³owacji uczestniczy³o tak¿e Wojsko Polskie oraz armia wêgierska.

Niektóre schrony na stoku góry Hvìzda (958 m) s¹ doprowadzone do stanu z lat przedwojennych a opiekuj¹ siê nimi cz³onkowie doœæ aktywnych stowarzyszeñ mi³oœników czeskich fortyfikacji. Po pewnym czasie dochodzimy do schroniska Hvìzda. Mo¿na wst¹piæ na chwilê i odpocz¹æ. Koniecznie zaœ trzeba wypo¿yczyæ wielki klucz do wie¿y, która oficjalnie nazywa siê Na Hvìzdie, a ka¿dy potocznie nazywa j¹ Štìpánka. Ze schroniska do Štìpánki to tylko kawa³ek pod górê. Po kilkunastu minutach ujrzymy wspania³¹, wieloboczn¹ wie¿ê. Jest najstarsz¹ wie¿¹ widokow¹ w okolicy. A warto dodaæ, ¿e w górach Izerskich spotkaæ mo¿na kilkanaœcie tego rodzaju budowli. Fundamenty wie¿y widokowej na Hvìzde po³o¿ono w 1847 roku po tym, jak wojewoda Štìpán, wizytuj¹c budowê drogi z Liberca wszed³ na szczyt Hvìzdy i zachwyci³ siê rozleg³ym i piêknym widokiem. Budowê finansowa³ ksi¹¿ê Kamil Rohan. Zd¹¿y³ zbudowaæ doln¹, szersz¹ czêœæ wie¿y. Wykonana z cegie³ smuk³a czêœæ Štìpánki powsta³a dopiero w 1888 roku. Uroczyste otwarcie, przy udziale setek zaproszonych goœci i turystów nast¹pi³o natomiast w 1892 roku. Tak¿e i dzisiaj widok z kamiennego tarasu mo¿e zachwyciæ. Parapet wy³o¿ony jest blach¹ z opisem widocznych szczytów i miejscowoœci. Pod sam dach wie¿y, do oszklonego ma³ego pomieszczenia prowadz¹ krête, w¹skie schody. Gdy ju¿ siê napatrzymy m.in. na Szrenicê, Harrachov i zalew Souš schodzimy do schroniska by oddaæ klucz. Udajemy siê teraz zielonym szlakiem w stronê Harrachova. Idziemy d³ugi czas przez las. Nagle leœna droga koñczy siê i stajemy przy du¿ej fabryce Cutisin. St¹d w lewo, ju¿ bez szlaku, wzd³u¿ Jizery. Po krótkim czasie przekraczamy g³ówn¹ drogê, któr¹ przyjechaliœmy ze Szklarskiej Porêby. Idziemy w stronê Koøenova. Mijamy sklep i po d³u¿szym odcinku asfaltowej drogi pod górê dochodzimy do budynku stacji kolejowej Koøenov. Opisan¹ trasê pokonaliœmy w rodzinnym, piêcioosobowym sk³adzie w oko³o 7 godzin. Bez poœpiechu i z uwzglêdnieniem czasu na odpoczynki i posi³ki. Wiele innych atrakcji tej okolicy planujemy poznaæ przy innej okazji. Wœród nich wspomnê tylko jedyn¹ w swoim rodzaju kolej zêbat¹, nadgraniczn¹ Dolinê Nadziei oraz zalew Souš.