|
Milan Rakiæ (yu)
dodany: 13.05.2005 | przygotowa³a: Monika Ledzion
Milan Rakiæ - dyplomata z zawodu, pochodzi³ ze znanej i szanowanej rodziny mieszczañskiej, otrzyma³ w m³odoœci najlepsze wykszta³cenie, jakie mo¿na by³o osi¹gn¹æ. Ukoñczy³ prawo w Pary¿u. Jedyny spoœród serbskich poetów swojej epoki nie rozpoczyna³ dzia³alnoœci twórczej jako kontynuator tradycji starszej liryki serbskiej - od pierwszej chwili wystêpowa³ jako uczeñ szko³y francuskiej. Rakiæ, cz³owiek przepojony kultem Zachodu, jego pogl¹dami i stylem ¿ycia, pierwsze lata s³u¿by dyplomatycznej spêdzi³ w ówczesnej Macedonii tureckiej, aby pomagaæ ¿yj¹cym tam Serbom. Po 1912 roku wyjecha³ znowu na Zachód jako przedstawiciel Jugos³awii w Rzymie, Pary¿u i innych stolicach. Do liryki serbskiej, przepojonej romantycznym patriotyzmem, Rakiæ wprowadzi³ nurt intelektualny i filozoficzny (Pesme, 1904), (Nove pesme, 1912). Jego poezja nie jest owocem chwilowych nastrojów, lecz wynikiem g³êbokich prze¿yæ intelektualisty. Podstawow¹ cech¹ tej poezji jest pesymizm intelektualisty. Dominuj¹cym uczuciem jest œwiadomoœæ rozk³adu i nêdzy. Nêdza nie jest przypadkiem, lecz prawem. Œwiadomoœæ i wiedza nie uszlachetniaj¹ cz³owieka, a staj¹ siê przyczyn¹ jeszcze wiêkszych jego cierpieñ. Œmieræ jest jedynym lekarstwem na wszystko - i straszliwa jest myœl, ¿e mog³oby istnieæ ¿ycie pozagrobowe.
Rakiæ pisa³ równie¿ wiersze mi³osne. W nich te¿ góruje pesymizm, œwiadomoœæ przemijalnoœci i fa³szu mi³osnych uczuæ. Jedyn¹ rzecz¹, jak¹ daje uczucie to iluzja.
Poezja Rakicia jest klarowna, zwarta i pe³na. Odzwierciedla proces, jaki prze¿ywa³a wiêksza czêœæ spo³eczeñstwa serbskiego, które na skutek nag³ych zmian ekonomicznych porzuci³o stare formy ¿ycia.
W okresie poprzedzaj¹cym wojnê ba³kañsk¹ napisa³ cykl wierszy zwi¹zanych z mitologi¹ Kosowego Pola - koniecznoœæ ponoszenia ofiar dla ojczyzny.
W najbardziej osobistych utworach Rakiæ pozosta³ nadal filozofem - sceptykiem i pesymist¹. Pesymizm dodawa³ mu jednak si³, wœród cierpienia nie nale¿y siê skar¿yæ, lecz wykonywaæ swe obowi¹zki.
Bibliografia:
A. Barac, Literatura narodów Jugos³awii, Wroc³aw 1969.
|
