Powrót do

Ostava (bg)

dodany: 01.10.2006 | przygotował: Kamil Malik

Ostava jest najbardziej popularnym zespołem bułgarskiego rocka alternatywnego, znajdującym się pod dużym wpływem zespołów sceny Brit pop’owej. Ich muzyka nie daje się jednak zaszufladkować w jednej tylko stylistyce, artyści czerpią zarówno z twórczości zespołów Placebo, Suede, jak i U2 albo REM. Historia zespołu zaczyna się w Gabrovie, niewielkim mieście położonym w centralnym Bałkanie. W 1991 roku grupa została założona przez gitarzystę i wokalistę Georgiego Georgieva, basistę Bojana Petkova i perkusistę Dragomira Dimitrova. Zaczynali od grania w garażu cover’ów bardziej znanych zespołów, tak jak większość początkujących.

Momentem zwrotnym w ich działalności było dołączenie do grupy w 1995 roku wokalisty i gitarzysty Svilena Noeva, oraz zmiana perkusisty na Daniela Petrova. Demo Ostavy spotkało się z bardzo dobrym przyjęciem, choć nie pokazało jeszcze całego potencjału drzemiącego w zespole. Pierwszy wydany singiel, Polja ot slanchogledi (Pola słoneczników), nieoczekiwanie stał się wielkim hitem i został nagrodzony przez Bułgarskie Radio Narodowe jako najlepsza piosenka roku 1994 w jednej z kategorii. Drugi singiel, Nije sme volni (Jesteśmy wolni) pojawił się na rynku dopiero w 1996 roku i również okazał się wielkim sukcesem. Krytycy muzyczni, traktujący Ostavę jako grupę jednej piosenki, ostatecznie przekonali się do ich muzyki. Za wielkie osiągnięcie można uznać to, że Ostava została poproszona o występ przez organizatorów Roxy Music Gunleri Festival w Turcji. Po tym wydarzeniu o zespole głośniej stało się dopiero w 2000 roku, kiedy to po podpisaniu kontraktu z wydawnictwem Riva Sound na rynek wyszła ich pierwsza płyta, o wdzięcznym tytule Ping- pong. Została dobrze przyjęta przez słuchaczy rocka alternatywnego, dwa pierwsze single z płyty, czyli Prazen Kadur (Pusty Kadr) i tytułowy Ping Pong przez długi czas nie schodziły z pierwszych miejsc alternatywnych list przebojów. Najbardziej komercjalna piosenka z płyty – Shte doidesh li sas men? (Czy pójdziesz ze mną?) – otrzymała nawet nagrodę Telewizji MM w kategorii najlepsza piosenka rockowa. W międzyczasie zespół sporo koncertował, zarówno w kraju jak i za granicą.

W trakcie pracy nad kolejnym albumem do Ostavy dołącza grający na tzw. gitarze stalowej (pedal steel guitar) Mihail Shiskov. W marcu 2002 roku na rynek wychodzi album Sled liubov po vreme na voina (Po miłości w czasach wojny), uznawany przez niektórych za najlepszy w całej karierze zespołu. Ostava znowu wyrusza w trasę koncertową po Bułgarii, występ w sofijskim klubie wojennym został w całości zarejestrowany i wydany na albumie Liubov po vreme na voina (Miłość w czasach wojny) przez nowo powstałą wytwórnię Stain Studio. Ostava na żywo brzmi wyśmienicie, eksperymentuje ze swoim brzmieniem wykonując utwory w zupełnie innych, niż na albumie wersjach. Po wydaniu albumu koncertowego w 2003 roku zespół zaczyna pracę nad nowym materiałem. Na początku roku 2004 muzycy wydają maxi-singiel Shokolad (Czekolada), który od razu awansuje na pierwsze miejsca list przebojów i pozostaje na nich przez prawie dwa miesiące. Ostatni jak dotąd album Ostavy to wydany w grudniu 2004 roku Mono. Zespół nie obniżył poziomu i ich nowa płyta została dobrze przyjęta przez fanów i krytyków. Znowu Ostava zostaje nagrodzona przez Telewizję muzyczną MM za najlepszą piosenkę rockową (nagroda dla Shokolad) i najlepszy album rockowy.

Zespół otrzymuje propozycję występu w berlińskim klubie Magnet w lutym 2005 roku. Pojedynczy występ zamienia się w niewielką trasę koncertową po Austrii i Niemczech, zahaczającą między innymi o Wiedeń, Stuttgart, Karlsruhe i Köln. Niestety, jak dotąd zespół w Polsce nie występował. Po dwóch latach od premiery albumu Mono nic nie wiadomo o pracach nad kolejnym, muzycy skupiają się na razie na graniu koncertów.

Dyskografia:
- Пинг-понг (Ping-pong) 2000 r.
- След любов по време на война 2002 r.
- Любов по време на война 2003 r.
- Шоколад 2004 r.
- Моно 2004 r.