Powrót do

Azis (bg)

dodany: 12.01.2007 | przygotował: Kamil Malik

Każdy kraj ma takiego Marilyna Mansona, na jakiego sobie zasłużył. Polacy mają/mieli swojego Michała Wiśniewskiego, a Bułgarzy mają swojego Azisa. Kim jest Azis? Jest błogosławieństwem, lub – jak kto woli – przekleństwem bułgarskiej muzyki rozrywkowej. Jest jedynym artystą w Bułgarii, który swoim występem jest w stanie zapełnić boisko piłkarskie. Sam mówi o sobie: Jestem urzeczywistnieniem bułgarskiego snu. Ludzie myślą, że amerykański sen jest domeną wyłącznie Ameryki. Ja jestem chodzącym przykładem tego, jak prosty, normalny chłopak ze wsi może stać się gwiazdą w naszym kraju. Azis uosabia wszystko to, co w tradycyjnej bułgarskiej mentalności jest tematem tabu, bądź źródłem lęku – jest Romem, ukończył w swoim życiu zaledwie 5 klas szkoły podstawowej, buduje swój wizerunek za pomocą licznych skandali. Jego domniemywany homoseksualizm i upodobanie do przebierania się za kobietę (drag queen) staje kością w gardłach obrońców tradycyjnych bułgarskich wartości i modelu rodziny.

Azis, czyli Wasil Trojanow Bojanow, przyszedł na świat 7 marca 1978 roku w mieście Sliwen, w bogatej rodzinie romskiej. Dorastał w Kostinbrodzie, a następnie w Sofii. W wieku 11 lat wyjechał do Niemiec, gdzie zajmował się wyprowadzaniem psów zamożnych ludzi. Dzięki temu wyjazdowi nauczył się bardzo dobrze języka niemieckiego, próbował też swoich sił w zawodzie fotomodela, ale chyba nie szło mu dobrze, bo zrezygnował dość szybko. Wrócił do Bułgarii z mocnym postanowieniem rozpoczęcia kariery piosenkarza. Został zauważony przez Kruma Krumowa, producenta muzycznego z wytwórni płytowej Sunny Records. Jego pierwszy album, o wiele mówiącym tytule Łza, nie zrobił wielkiej kariery. Dopiero druga płyta, Mężczyźni też płaczą sprawiła, że stał się rozpoznawalny. A właściwie to nie sam album, bo muzycznie Azis nie wyróżniał się spośród innych twórców chalgi, ale zmiana image’u. Dzięki pofarbowaniu włosów i brody na biało i zmianie garderoby na kobiecą zaczął się wyraźnie wyróżniać na tle innych wykonawców. Przede wszystkim komicznością, bo wysoki i tęgawy Rom z brodą przebierający się w damskie ciuszki jest naprawdę groteskowy. Zdaniem Azisa taka zmiana była wywołana jego wewnętrzną potrzebą, a nie chęcią wyróżnienia się w show biznesowym światku: Przez całe życie chciałem nosić kobiece ubrania. To wypływa z mojego wnętrza. Później zrozumiałem, że mogę zrobić coś więcej niż oglądać się w lustrze w domu, że mogę zarobić na tym pieniądze. Miałem przyjaciół, gejów i transwestytów, którzy przychodzili na moje występy i mówili mi, żebym przymierzył to, założył tamto. A to sprawiło, że ludzie oszaleli na moim punkcie. Zauważyłem, ze ubierając na występ mini mogę wiele zyskać. I rzeczywiście, zyskał wiele. Wierne rzesze fanów, które wszystkie ataki na jego osobę traktują jak zamach na demokrację, dyskryminację praw mniejszości seksualnych i etnicznych.

Dyskusje na temat orientacji seksualnej Azisa nie gasną, on zaś unika jednoznacznej odpowiedzi. W teledyskach najczęściej pokazuje się w otoczeniu półnagich mężczyzn z którymi symuluje stosunek płciowy. Największe skandale wybuchły w momencie, w którym w telewizji pojawił się teledysk, na którym Azis całował się w kościele z katolickim księdzem oraz kiedy wziął w Niemczech ślub ze swoim kochankiem Nikołajem Petrowem. Prawdopodobnie większość z takich jego zachowań jest tylko pozą obliczoną na zysk, ale jedno nie budzi wątpliwości – sposób chodzenia, zachowania się, gestykulacji oraz tembr głosu wskazują na jego totalną zniewieściałość.

Solą w oku bułgarskiej opinii publicznej jest fakt, że Azis z pochodzenia jest Romem, często to podkreśla w swoich wypowiedziach i nawet wykonuje niektóre piosenki w języku Romów. Mniejszość romska jest dosyć liczna, ale przez Bułgarów nie jest specjalnie lubiana, ze względu na wysoką wśród tej grupy przestępczość i ogólną antypaństwowość. Azis jest dla nich idolem, bohaterem, jednym z niewielu Romów, którym udało się wybić z getta. Azis bardzo lubi obnosić się ze swoim bogactwem, ma również fatalny gust, bywa nazywany królem bułgarskiego kiczu. Podejrzewam, że są to cechy wynikające z przynależności do tej akurat mniejszości. W maju 2005 roku Azis został przyjęty w szeregi Politycznego Stronnictwa Euroroma, wziął nawet udział w wyborach, ale na szczęście nie został wybrany. Chyba w jego fanach pozostały jeszcze resztki zdroworozsądkowego myślenia.

Obecnie Azis trochę się ustatkował, przestał szokować swoim wyglądem, za kobietę przebiera się tylko w wyjątkowych okazjach. Jak na 28 lat osiągnął wiele, stał się tak popularny, że nawet głosy krytyki już nie mogą go dosięgnąć. Ostatnio napisał swoją autobiografię, z pomocą Wani Szterewej. Książki Ja. Azis (w oryginale gra słów: Az. Azis) jeszcze nie czytałem, ale nie wydaje mi się, żebym wiele na tym stracił. Podobnie jak cała sceniczna twórczość Azisa jest obliczona na skandal. Azis nie musi obawiać się, że w końcu przesadzi i jego zwolennicy obrócą się do niego plecami. Przynajmniej jeżeli chodzi o mężczyzn. Bo jak słusznie zauważył jeden z felietonistów (w odniesieniu do domniemanego homoseksualizmu Azisa), w obecności Azisa strach się tyłem odwracać. Azis zawsze będzie na pierwszym miejscu, bo nie znajdzie się chętny, który chciałby go wyprzedzić.