Powrót do

Ansambel Lojzeta Slaka (si)

dodany: 05.04.2004 | przygotowała: Anna Gapa

Chociaż powstanie zespołu Lojzeta Slaka datuje się na rok 1964, to jednak historia zespołu zaczęła się już wtedy, kiedy młodzieniec z Jordankala na Dolenjskem w publicznej radiowej audycji Pokaż, co umiesz, postawił na nogi całą salę i szturmem zdobył pierwsze miejsce. W ten sposób otworzył sobie drzwi radia i studia. Słuchacze, redaktorzy muzyczni, wszyscy byli zgodni, że idzie tu o wyjątkowy talent muzyka z odpowiednią postawą i wielką energią. Jakżeby nie, przecież z muzyką właśnie związane były jego najpiękniejsze wspomnienia, a muzyczna żyłka tkwiła w nim od kiedy tylko zaczął chodzić. Wujek ze strony mamy – Ludwik – w młodym Lojzku rozbudził zamiłowanie do muzyki. W ten sposób bardzo szybko, bo już we wczesnej młodości, wyznaczył jego przyszłą drogę życiową. W rodzinie Slaka zatrutych swojskimi melodiami było jeszcze paru chłopców. Dlatego wkrótce Lojze założył kwartet wraz ze swoimi braćmi: Matijom, Stanetom i Tonetom. W krótkim czasie kwartet ten był znany już w całej Dolenjskiej. Weseli chłopcy ze swoją muzyką, która brzmiała ciepło i rodzinnie, występowali na imprezach, ale trzeba powiedzieć, że wcale nie unikali zabawy i zawsze mieli okazję do tego, by występować. Nadeszła jednak chwila, że chłopcy musieli iść do wojska. Rozproszyli się więc. Lojze, z powodu służby przeniósł się do Lublany i to był koniec zespołu braci Slak. Jednak Lojze nie stracił nadziei. Pragnienie utworzenia zespołu odzywało się w nim szczególnie mocno, gdy brał w ręce harmonijkę. Był wtedy coraz bardziej zdecydowany na to, żeby wkrótce znowu grać melodie, które mu wypływały spod palców. Z przyjacielem Niko Zlobkom, który grając na klarnecie i gitarze, znalazł się wśród braci Slak i który jako pierwszy przywdział mundur wojskowy, przyrzekli sobie, że nie spoczną dopóki nie znajdą jeszcze trzeciego muzyka. Tak też do współpracy zaprosili Cirila Babnika. Jednak gdy po dwóch słabych latach Ciril odszedł, zastąpił go Franc Sever.

Lojze, Niko i Franc już od początku zaczęli odnosić sukcesy na różnych spotkaniach między zespołami, a na konkursie w Goreńskim sejmie w Kranju zdecydowanie wygrali. Zdobyli też pierwszą nagrodę na rewii zespołów na wystawie gospodarczej w Lublanie i droga do studia nagrań z każdym dniem była coraz krótsza. Choć Ansambel Slak nagrał pierwsze utwory już na początku lat sześćdziesiątych, a na swoim koncie trio Lojzeta Slaka miało na początku 1964. roku już pierwszą małą płytę, to jednak właściwy początek zespołu, który pokochali wielbiciele rodzimej muzyki, stanowi spotkanie owej trójki z kwintetem Fantje s Prapotna. Śpiewacy z Selškiej Doliny – Andrej Bergant, Jože Sifrar, Janez Habian, Janez Kalan i Janez Dolenc - tak samo jak trio Slaka występowali w jednej z audycji Pokaż, co umiesz. Wkrótce po spotkaniu w lublańskim radio Lojze i śpiewacy umówili się na współpracę i powstała grupa, która tak, jak niegdyś zespół braci Avsenik, zapisała nowy rozdział w tradycji słoweńskiej narodowej muzyki rozrywkowej.