Powrót do

Ansambel Avsenik (si)

dodany: 11.10.2004 | przygotowała: Anna Gapa

W latach 1926-1936 Ivanovi i Mariji Avsenik rodzą się dzieci: Janez, Majda, Vilko i Slavko. Pod wpływem ojca, gdy Slavko kończy 7 lat, dzieci zakładają rodzinny kwartet. Janez gra na skrzypcach, Majda na cytrze, Vilko i Slavko na harmonijkach.

W latach 1946-1950 Vilko uczy się gry na klarnecie i saksofonie. Natomiast Slavko grywa tylko okazyjnie, ponieważ w tym czasie zaczął się interesować skokami narciarskimi. W 1946 zostaje członkiem reprezentacji kraju. W Planicy osiągnął nawet swój osobisty rekord - 74m. Vilko zaś oprócz studiów prawniczych zatrudnił się w orkiestrze Radia Ljubljana. W 1952 r. Slavko zaczyna powracać do muzyki. Z powodu braku pracy wyjeżdża do Lublany i zatrudnia się jako dziewiarz w Tonosi. Vilko poznaje go ze śpiewakiem Francem Korenom. W 1953 r. Slavko zostaje przyjęty do Radia Ljubljana. Najpierw gra tylko na harmonii. Czuje jednak, że utwory brzmią zbyt prosto. Rozwiązuje ten problem uczestnictwem gitary, na której gra Lev Ponikvar i basu Jožego Kelbla. Tak też powstaje trio Slavka Avsenik. Pragnie on je wzbogacić, dlatego też z bratem Vilkom powiększa skład. Pojawiają się w nim trąbkarz Franc Košir i barytonista Franc Ogrizek. Powstaje Gorenjski kvartet. Slavko układa swoją pierwszą melodię: Veseli svatje. W 1954 r. Vilko zaprasza do współpracy śpiewaczkę Danice Filipič i Franca Korena. W 1955 r. Vilko idzie do wojska, a w zespole zastępuje go Zoran Komac. Franca Ogrizka zastąpił natomiast Mik Soss. Powstaje Gorenjski kvintet (Kwintet braci Avsenik).

Muzyków w audycji Radia Celovec usłyszał Fred Rauch, redaktor radia w Monachium, spędzający urlop w Vrbie. Zachwycony nagrywa audycję i przedstawia ją w swoim programie. Nazwę Gorenjskiego kvintetu zmienia na Oberkrainer Quintett. Zespół w niemieckim studiu Telefunken nagrał małą płytę gramofoniczną z czterema kompozycjami: Na Golici, Spomin, Praznovanje na deželi i Veseli svatje. W 1957 r. wychodzi ich druga płyta z kompozycjami: Na mostu, Pri Jožovcu, Rezka, Stara polka, Na Robleku, Tam, kjer murke cveto, Zapojte z nami.

Zagrzebski Jugoton wydaje cztery małe płyty kwintetu. W 1958 r. Avseniki występują w zachodnioniemieckiej telewizji w Monachium. W 1959 r. Jugoton wydaje dużą płytę: Tam, kjer murke cveto. Na niej oprócz Filipič i Korena śpiewa też Marija Ahačič. W Niemczech zespół współpracuje z agencją Buchmann (jedną z największych w zachodniej Europie), która proponuje mu tournee po Niemczech i Szwajcarii, wraz z orkiestrą dętą Ernesta Moscha. Okazuje się, że Avseniki są bardziej popularni od innych twórców.

Vilko ma w tym czasie poważne problemy z gardłem, dlatego zastąpił go Franci Teržan. W 1960 r. skład grupy tworzą: Slavko Avsenik, Franci Teržan, Mik Soss i Lev Ponikvar.

W Niemczech występują po raz setny. Jugoton wydaje płytę Klic z gora. W 1961 r. na stadionie olimpijskim w Berlinie zespół gra przed ponaddziesięciotysięczną publicznością. Wyjeżdżają na trasę do Holandii i Belgii. Danicę Filipič zastąpiła Ema Prodnik, a klarnecistę Franca Teržana - Albin Rudan. W 1962 r. wytwórnia Teldec nagrała setny utwór braci Avsenik. Pojawiają się też pierwsze zagraniczne fan kluby zespołu. Dwa lata później kwintet Slavka Avsenika wystąpił na zimowych igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku i spośród wszystkich prezentujących się tam zespołów osiągnął największy sukces. W maju 1964 r. w Hamburgu dostali pierwszą złotą płytę za pierwszy milion sprzedanych płyt. Z tym wyróżnieniem otwierają się przed nimi liczne możliwości występów w całej Europie. W 1968 r. wytwórnia Teldec-Telefunken wręcza im drugą i trzecią złotą płytę. W 1969 r. w programie radiowym zachodnioniemieckiego radia ich utwór Nasvidenje zdobył aż 23.000 głosów. W 1971 r. nagrali 25. dużą płytę, a za 5 milionów sprzedanych płyt otrzymali małą diamentową. W latach kolejnych dostali jeszcze 6 złotych płyt i jedną platynę. W 1974 r. z zespołem pożegnał się Franc Koren, a nowymi członkami grupy zostali Jožica Svete i Alfi Nipič, którzy wraz z Emą Prodnik (już występującą w zespole) utworzyli tercet. W 1975 r. zespół ogłoszono najbardziej ulubioną grupą, grającą narodową muzykę rozrywkową. W 1976 r. wydają płytę Lovska laži i zdobywają 15. złotą płytę. Otrzymują też szereg nagród: w Holandii największą muzyczną nagrodę - Złoty Drewniak, nagrodę muzyczną Jugosławii od Związku Pracowników Sztuki Estradowej, we Wiedniu dostają Złotą Różę. W 1981 r. za piosenkę Na Golici Slavko otrzymał Złotego Lwa od radia Luxemburg. W 1983 r. Emę Prodnik (z powodu choroby) zastępuje śpiewaczka Joži Kališnik. W Słowenii wychodzi podwójny album: Srečno novo leto. W 1987 r. pierwsza Encyklopedia Słowenii zamieszcza informacje o zespole Avsenik. 10 marca 1989 r. w Begunjah została otwarta wystawa Avsenik'ów dzieła malarza Maksima Gasparija. W kwietniu z zespołu odchodzą gitarzysta Lev Ponikvar oraz Mik Soss. Zastąpili ich Renato Verlič i Igor Podpečan.

Niektóre utwory z tego okresu to: Planica, Planica; Lahovška polka; Spilamo, plešemo in pojemo. W 1990 r. wychodzi podręcznik zatytułowany Graj jak Slavko Avsenik.

Wkrótce Slavko zaczyna mieć problemy z kręgosłupem i lekarze odradzają mu występów. W czerwcu 1990 r. zespół przerywa pracę. W październiku w Berlinie Slavko otrzymuje za zasługi i wkład w narodową muzykę rozrywkową Złoty Gramofon.

W 1991 r. umiera Franc Košir. W latach 1992-1996 Slavko oddaje swoje kompozycje zespołowi Gašperji, Gorenjskim muzikantom i Melos'owi. W 1997 r. Slavko wraca na scenę i współpracuje z grupą Gašperji. Przygotowują w Słowenii mnóstwo koncertów zatytułowanych Avsenikov večer. Występują tu obok Slavka i Gašparij'ów, zespół Grega Avsenika (syna Slavka Avsenika) i wokalno-taneczny duet M4M, który wykonuje muzykę Avsenik'ów w wersji pop. W 1999 r. w Kranju odbył się uroczysty koncert z okazji 70-tych urodzin Slavka Avsenika.