Powrót do

Toyen

(Toyen, cz, 2005, 63 min.)

Reżyseria: Jan Němec
Scenariusz: Tereza Brdečková, Jan Němec
Zdjęcia: Jiří Maxa
Obsada: Zuzana Stivínová, Jan Budař, Tobiáš Jirous, Marek Bouda

Wielkie atelier, hangar czy namiot cyrkowy. Tutaj zbudujemy wielki świat Toyen (1902-1980) i Jindřicha Heislera (1914-1953), czołowych surrealistów europejskich. Kulisy będą składać się z fragmentów mieszkań, hoteli, kawiarni i ulic. Łazienka i wanna w mieszkaniu Toyen, rezydencja, gdzie przez 4 lata mieszkał Heisler, Żyd, który nie stawił się do transportu, i gdzie on i jego kochanka tworzyli sztukę. Wyposażenie malarskie, kapelusze, portmonetki, wyposażenie fotograficzne, komunikaty radiowe mniej więcej z lat 1930 – 1970. Nad tym wszystkim porusza się pionowo i poziomo kamera i bada w ten sposób miejsce akcji. Są tutaj ogromne ekrany z filmami z epoki i scenami fotograficznymi. Amatorskie filmy nakręcone przez Toyen i Heislera. Przenikniemy do obrazów i dzieł sztuki w tym naprawdę fantastycznym świecie. Od tyłu, od przodu, przez surowe płótno malarskie. Surrealizm jako podstawa ich całkowitej niezależności od polityki, reżimów, narodowości, bogactwa i biedy. Przeżyją grozę nazizmu i komunizmu. Samorealizacja, niezależność i wolność. Siła wewnętrzna, energia ich niepospolitego związku, ich miłości. Toyen – czasami jako mężczyzna, czasami jako obrońca ostrej erotyki, nawet pornografii. Żywot praskiej i paryskiej bohemy. Ani Toyen, ani Heisler nie byli nigdy z nikim w związku małżeńskim. Nie mieli dzieci. Razem, jeden obok drugiego, wynaleźli nowe stosunki sztuki, poezję, kolaż, techniki fotograficzne, reklamowe artefakty. Nacisk na bezkompromisową agresję oraz wojowniczość i czułych wizji, które wyglądają jak początek dzisiejszego znaczenia wizualizacji i prezentacji wideo. Poezja i szok. Będziemy badać i szukać, jak ta dwójka (Heisler był o 12 lat młodszy od Toyen, która go przeżyła o 27 lat), zawsze razem, związani niewidzialną pępowiną twórczości i emocji. Przetrwa tylko siła jednostki! Film Toyen, oparty na faktach autentycznych i konkretnych dziełach sztuki nie jest biografią, ani dokumentem o tym okresie i jego sztuce. Film będzie istniał całkowicie niezależnie jako oryginalne dzieło sztuki, które ma swój świat i swoją poetykę.